Wymagania egzaminacyjne na stopień żeglarza jachtowego
Egzamin Państwowy na stopień żeglarza jachtowego składa się z dwóch części, sprawdzenia wiedzy teoretycznej, oraz praktycznej.
Egzamin praktyczny
Egzamin praktyczny obejmuje:
- Umiejętność manewrowania
- Manewry pod żaglami
- Manewry na jachcie na silniku
- Zakres wymagań
- Definicje i interpretacje
- Uwagi końcowe
Egzamin teoretyczny
————————————
Opis przebiegu poszczególnych części egzaminu
Egzamin praktyczny
1. Egzamin praktyczny obejmuje:
- manewrowanie jachtem pod żaglami,
- manewrowanie jachtem na silniku,
- umiejętność kierowania załogą,
- pracę w charakterze członka załogi,
- umiejętności z zakresu prac bosmańskich.
2. Umiejętność manewrowania:
- manewry pod żaglami na jachcie typu slup o długości kadłuba większej niż 5,5 m,
- manewry na silniku na jachcie typu slup o długości kadłuba większej niż 5,5m,
- egzamin można przeprowadzić przy sile wiatru (1-5) B, na akwenie manewrowym z dostępnym pomostem pozwalającym w pełni wykonać zadania egzaminacyjne, wyposażonym w sprawne urządzenia cumownicze i dostępną boję manewrową.
3. Manewry pod żaglami:
3.1 Manewry podstawowe:
- zwrot przez sztag,
- zwrot przez rufę,
- odejście od nabrzeża,
- dojście do nabrzeża,
- alarm „człowiek za burtą”.
3.2 Manewry dodatkowe:
- dojście do boi,
- odejście od boi,
- stawanie na kotwicy,
- zejście z kotwicy,
- stawanie w dryf.
4. Manewry na jachcie na silniku:
4.1 manewry podstawowe
- odejście od nabrzeża,
- dojście do nabrzeża,
- alarm „człowiek za burtą”.
4.2 manewry pomocnicze:
- dojście do boi,
- odejście od boi,
- holowanie jachtu.
5. Zakres wymagań
5.1 Egzamin z manewrowania jachtem:
a) manewrowanie jachtem pod żaglami
- zdający wykonuje na jachcie pod żaglami minimum wszystkie manewry podstawowe wymienione w pkt. 3.1,
- o ilości, kolejności i rodzaju manewrów decyduje Komisja Egzaminacyjna (KE),
b) manewrowanie jachtem na silniku
- zdający wykonuje na jachcie minimum wszystkie manewry podstawowe wymienione w p.4.1.
- o ilości, kolejności i rodzaju manewrów decyduje Komisja Egzaminacyjna (KE),
c) umiejętność kierowania załogą
- zdający wykazuje na jachcie pod żaglami umiejętność: kierowania i planowania pracy załogi, wydawania komend i poleceń, egzekwowania ich wykonywania we właściwym momencie, podejmowania decyzji związanych z manewrowaniem i eksploatacją jachtu,
d) praca w charakterze członka załogi
- zdający wykazuje na jachcie pod żaglami umiejętność: reagowania na przechyły jachtu (balastowanie) bez polecenia prowadzącego, prowadzenia foka w stosunku do kierunku wiatru i ustawienia grota, prawidłowego wykonywania poleceń prowadzącego jacht, prawidłowego odpowiadania na komendy.
5.2 Egzamin z prac bosmańskich:
- zdający wykazuje umiejętność wiązania 12 wymaganych węzłów oraz usuwania prostych usterek i awarii kadłuba i takielunku.
6. Definicje i interpretacje
6.1 Osoba zdająca egzamin z manewrowania jachtem pod żaglami i na silniku powinna samodzielnie sterować jachtem.
6.2 Brak komend i poleceń wydawanych załodze przez zdającego egzamin może być traktowane jako brak umiejętności z zakresu kierowania pracą załogi.
6.3 Przez właściwe wykonanie komend i poleceń rozumie się także umiejętność samodzielnego wykonania wszystkich czynności, których wymaga manewrowanie danym jachtem.
6.4 Za prawidłowe wykonanie manewrów pod żaglami uważa się:
a) zwrot przez sztag:
- jacht zmienił hals podczas przechodzenia linii wiatru dziobem z zachowaniem zdolności manewrowej w ciągłej, nieprzerwanej cyrkulacji, z kursu ostry bajdewind na kurs ostry bajdewind przeciwnego halsu,
b) zwrot rzez rufę:
- jacht zmienił hals podczas przechodzenia linii wiatru rufa w ciągłej, nieprzerwanej cyrkulacji, z kursu pełny baksztag na kurs pełny baksztag przeciwnego halsu,
c) odejście od nabrzeża:
- jacht odszedł od nabrzeża przy pomocy żagli i popłynął na zadanym halsie,
d) dojście do nabrzeża:
- jacht doszedł przy pomocy żagli we wskazane przez KE miejsce i zacumował w określony przez nią sposób,
e) alarm „człowiek za burtą”:
- ogłoszono alarm, wyznaczono obserwatora, podano środki ratunkowe po nawietrznej „człowieka za burtą”,
- podejście do „człowieka za burtą” odbyło się na żaglach, na kursie bajdewind, właściwą burtą z prędkością ok. 1 węzła ( ok. 0.5 m/s), w czasie nie dłuższym niż 3 minuty,
- wyznaczono odpowiednio wcześnie osoby do podjęcia „człowieka za burtą” i w zależności od konstrukcji jachtu podjęto go z wody na pokład,
- udzielono „człowiekowi” niezbędnej pomocy,
- utrzymano zdolność manewrową jachtu przez cały czas manewru.
f) dojście do boi:
- jacht zatrzymał się w linii wiatru, w odległości skutecznego zasięgu bosaka, a boja znajduje się przed dziobem lub przy burcie do wysokości want przedniego masztu,
- zacumowano jacht przy zrzuconym lub zrolowanym foku,
g) odejście od boi:
- jacht po postawieniu żagli i oddaniu cumy dziobowej odszedł od boi na zadanym halsie,
h) stawanie na kotwicy:
- sklarowano kotwicę i przygotowano dostateczną długość liny kotwicznej, rzucono kotwicę przy nieznacznym posuwaniu się jachtu do przodu w linii wiatru z jednoczesną cyrkulacją, lub po rozpoczęciu biegu wstecznego,
- zrzucono lub zrolowano foka, w razie konieczności podczas dryfu jachtu w linii wiatru luzowano linę kotwiczna,
i) zejście z kotwicy:
- po wyrwaniu kotwicy jacht odszedł na zadany hals,
- dokonano klaru kotwicy i liny kotwicznej.
j) stawanie w dryf:
- podczas kursu bajdewind bez luzowania wybranego foka nastąpiło przejście dziobem linii wiatru, ustawiono jacht burtą do wiatru, płetwę steru wyłożono na burtę nawietrzna i utrzymano jacht w dryfie.
6.5 Za prawidłowe wykonanie manewrów na silniku uważa się:
a) odejście od nabrzeża
– jacht odszedł na zadany kurs,
b) dojście do nabrzeża
– jacht zatrzymał się we wskazanym przez KE miejscu,
c) dojście do boi
– jacht zatrzymał się w linii wiatru, w odległości skutecznego zasięgu bosaka, a boja znajduje sie przed dziobem lub przy burcie do wysokości want przedniego masztu,
– zacumowano jacht i wyłączono napęd,
d) odejście od boi
– jacht po uruchomieniu silnika i oddaniu cumy odszedł od boi na zadany kurs,
e) holowanie pojedynczego jachtu
– na jachcie sklarowano i zamocowano hol, prawidłowo go podano i przeprowadzono zespół holowniczy we wskazane miejsce,
g) alarm „człowiek za burtą”
– jacht zatrzymał się prawidłową burtą przy człowieku, a następnie wyciągnięto człowieka w odpowiednim do tego miejscu jachtu na jego pokład.
6.6 Obowiązuje znajomość 12 węzłów, m.in.: prosty, ratowniczy (dwa sposoby), knagowy, buchta, ósemkowy;
6.7 Kryteria ocen:
- 5 – bardzo dobry – zdający wykonuje manewry pod żaglami lub na silniku w sposób bezpieczny i skuteczny, powtarzalny i pewny, bez poprawek, potrafi kierować załogą w sposób zdecydowany,
- 4 – dobry – zdający wykonuje manewry w sposób bezpieczny i skuteczny bez poprawek, potrafi kierować załogą,
- 3 – dostateczny – zdający wykonuje manewry pod żaglami lub na silniku w sposób bezpieczny i skuteczny z poprawkami, potrafi kierować załogą w stopniu wystarczającym,
- 2 – niedostateczny – (ocena nie zaliczająca egzaminu) – zdający nie potrafi wykonać w sposób bezpieczny i skuteczny manewrów, nie potrafi kierować załogą,
– ze względu na bezpieczeństwo załogi lub jachtu zdającemu została odebrana komenda podczas egzaminu.
7. Uwagi końcowe
7.1 Przed egzaminem praktycznym KE powinna zapoznać zdających z niniejszymi wytycznymi, a po jego zakończeniu – omówić wyniki (szczególnie w przypadku ocen niedostatecznych).
7.2 KE ma obowiązek zapewnić bezpieczeństwo żeglugi w czasie trwania egzaminu.
7.3 Na życzenie zdającego, KE powinna umożliwić mu zapoznanie się, w czasie paru minut, z własnościami żeglugowymi jachtu.
7.4 Jeżeli KE uzna, że wykonywany manewr zagraża bezpieczeństwu załogi lub jachtu, powinna odebrać zdającemu komendę, co oznacza ocenę niedostateczną.
7.5 KE decyduje o tym czy wykonany manewr był bezpieczny i skuteczny oraz o ocenie z egzaminu.
7.6 Droga przebyta przez jacht i liczba zwrotów może być, co najwyżej dwukrotnie większa od uznanej przez KE za niezbędne.
7.7 Osoba zdająca egzamin może wykonywany manewr przerwać i powtórzyć go od początku tylko raz.
7.8 Egzamin z manewru: alarm „człowiek za burtą” odbywa się na otwartym akwenie.
Egzamin teoretyczny
1. Egzamin teoretyczny obejmuje sprawdzenie wiadomości z następujących przedmiotów:
- przepisy,
- budowa jachtu,
- teoria żeglowania,
- locja śródlądowa,
- meteorologia,
- ratownictwo.
2. Część teoretyczna egzaminu na patent żeglarza jachtowego oraz sternika motorowodnego ma formę pisemną i składa się z testu jednokrotnego wyboru z 75 pytaniami przygotowanymi przez KE. Egzaminowany ma 90 minut na udzielenie odpowiedzi. Za pozytywny wynik egzaminu teoretycznego na patent żeglarza jachtowego oraz sternika motorowodnego uważa się uzyskanie 65 prawidłowych odpowiedzi w teście.